بسم الله الرحمن الرحیم
خلاصه مطلب:
این دو حدیث از لحاظ سندی، به دلیل نداشتن سلسله سند واضح و موثق یا وجود خود حدیث در کتب معتبر، به خودی خود قابل دفاع جدی نیست ولی مویدات خوبی برای انتساب آن به معصوم وجود دارد لذا در صورت داشتن تاییدات از روایات دیگر و عدم مخالفت با مبانی قطعیه، قابل استناد کلی هست.
از حیث دلالت هم با سه دلیل میگوییم این روایت هرگز در پی اثبات مرجعیت علمی برای چینیان نیست بلکه به صورت کنایی، تشویقی برای مومنین است که برای به دست آوردن گوهرِ گران بهای علم، پیه سختی را به تن خود بمالند و از تنبلی و تن‌پروری دوری نمایند. بنابراین روایت درباره مرجعیت علمی ساکت است و با روایات دیگر میتوان آن را منحصر در اهل بیت علیهم السلام دانست.
